Linda is 67 jaar, getrouwd, en sinds haar prepensioen vervult ze een langgekoesterde wens: vrijwilligerswerk doen. In 2023 verhuisde ze naar Lier, waar ook haar dochter en kleinkind wonen. Via-via hoorde ze over de mogelijkheid om vrijwilligerswerk te doen bij Vulpia, en sindsdien is ze een vertrouwd gezicht in ons woon- en zorghuis Herenhof.
“Ik wilde altijd al vrijwilligerswerk doen, en toen ik met prepensioen ging, voelde dat als het juiste moment,” vertelt Linda. “Toen ik in Lier kwam wonen, kwam Vulpia op mijn pad. Ik ging langs en werd meteen warm onthaald. Inmiddels help ik drie keer per week in de voormiddag bij de maaltijdbegeleiding op de beschermde afdeling, waar mensen met dementie wonen. Soms neem ik zelfs mijn hondje mee – de bewoners vinden dat geweldig!”
Een veranderde blik op dementie
In het begin was Linda niet bekend met de doelgroep. “Ik had een bepaald beeld van mensen met dementie, maar dat bleek niet te kloppen. Nu zie ik hoeveel deze mensen nog kunnen en hoe ze waarderen wat je voor hen doet. Ik begrijp ze beter, en mijn hart wordt er gewoon warm van.”
Een warme ontvangst
Over haar ontvangst op de locatie is Linda lovend. “De zorgkundigen hebben me heel goed opgevangen. Ik kan altijd bij hen terecht. Als reumapatiënt is dat belangrijk – zij ondersteunen mij ook wanneer het nodig is. Hier voel ik me echt deel van een team.”
Vrijwilligerswerk als levensverrijking
Vrijwilligerswerk betekent voor Linda veel meer dan “werken”. “Het geeft me voldoening. Ik haal er energie uit en ben erdoor veranderd als mens. Als ik 20 jaar geleden had geweten hoe mooi dit werk is, was ik wellicht wel de zorg in gegaan in plaats van in de supermarkt te werken. Dit werk is zó dankbaar. Je bouwt een band op met bewoners én personeel.”
Op de vraag wat het werk precies van haar vraagt, antwoordt Linda: “Elke dag is anders. Je moet kunnen meebewegen, inspelen op wat er nodig is. Maar juist dat maakt het zo bijzonder.”
