Op 100-jarige leeftijd geniet Ernestine, een bewoonster van Woon- en Zorghuis Mettewie nog steeds van het leven. Ze heeft een passie voor geschiedenis en reizen en deelt graag haar levenswijsheid!
Goedemiddag, mevrouw. U ziet er vitaal uit en kunt nog veel zelf. Mogen we vragen hoe oud u bent?
Ik ben 100 jaar en 4 maanden.
Waar bent u opgegroeid?
In Luik en Brussel.
Wat was uw beroep?
Ik werkte als accountant bij het Ministerie van Financiën.
Wat waren (of zijn) uw hobby’s en passies?
Ik lees graag boeken, vooral romantische verhalen en boeken over de geschiedenis van landen.
U geeft aan dat u graag leest over de geschiedenis van landen. Heeft u zelf veel gereisd?
Ja, ik heb veel mooie plekken bezocht, zoals Canada, Vietnam, Cambodja, India, Amerika, Italië, Spanje, Griekenland en Egypte. Ik genoot vooral van vakanties met mijn man en kinderen: twee dochters en een zoon.
Wat is uw geheim voor een lang en gelukkig leven?
Goede hygiëne, gezond eten, geen alcohol of sigaretten, en vooral veel liefde in je leven. Bezig blijven is belangrijk, blijf bewegen.
Hoe bent u bij Mettewie terechtgekomen?
Ik heb verschillende rusthuizen bezocht. Toen ik hier voor het eerst kwam, kreeg ik meteen een warm welkom, dat voelde goed.
Was het moeilijk om naar een woonzorgcentrum te verhuizen?
Het is nu nog een proefperiode van één maand. Thuis ben ik gevallen, dus alleen blijven is niet meer haalbaar. Het is natuurlijk anders, maar gelukkig heb ik hier een mooi uitzicht.
Wat vindt u het fijnste aan wonen hier?
Het personeel is ontzettend lief. Ze geven me een warm gevoel en staan altijd snel klaar om te helpen.
Wat is uw favoriete plekje in huis?
Mijn kamer. Het is een rustige plek waar ik me prettig voel.
Vond u het makkelijk om hier nieuwe vrienden te maken?
Ik ben graag op mezelf en eet ook in mijn kamer. Ik hou van rust en vermijd liever de drukte of het horen van de problemen van anderen. Het uitzicht vanuit mijn kamer is mooi, en ik geniet van de tuin.
Wat is uw favoriete maaltijd hier?
Ik eet eigenlijk alles en hou van eten uit allerlei culturen. Er is niet echt één favoriet, ik vind alles lekker.
Wat geeft u hier energie?
Mijn kinderen. Zij blijven mijn grootste bron van kracht, en ook mijn vijf kleinkinderen en zes achterkleinkinderen.
Wat mist u het meest sinds u hier woont?
Mijn kinderen en kleinkinderen zie ik nu minder vaak. En mijn man is 15 jaar geleden overleden, dat blijft een gemis.
Wat zou u jonge mensen van vandaag willen meegeven?
Heb liefde voor elkaar, want alleen dan kan er echte vrede zijn. Laat je niet misleiden door slechte invloeden en wees vriendelijk voor elkaar.