Emiel Vervloet-Van Bos is de man-achter-de-pan van residentie De Linde. Vandaag deelt hij zijn kijk op ouderenzorg, het leven in de keuken, en hoe hij met zijn gerechten de band met bewoners versterkt.
Emiel, hoe lang werk je al in de ouderenzorg?
Sinds juni 2019. Tijd vliegt, hé.
Wat heb je gestudeerd om kok te worden?
Ik heb kok gestudeerd aan de PIVA in Antwerpen. Nu woon ik in Rumst, op 20 minuten van De Linde.
Wat staat er tegenwoordig op het menu in De Linde?
Ik ben nu bezig met de wintercyclus, dat betekent minder salades en meer gestoofde wintergroenten zoals schorseneren, knolselder, rode en witte kool, spruitjes, noem maar op. Als kok lust ik alles, behalve spruitjes (lacht). Maar een stoofpot met pickels, zuurkool, kalfslever of kalfsnieren, dat gaat er altijd wel in.
Wat vind je belangrijk in je werk en je team?
Ik werk eigenlijk vaak alleen in de keuken, maar ik ook vaak samen met de mensen van de logistiek. Het klinkt cliché, maar samenwerken is echt het belangrijkste. Dingen doen voor je collega’s die je niet per se moet doen, en dat ook van hen terugverwachten. Ik kook maar voor een vijftigtal personen en kom het eten zelf brengen aan tafel. Dat schept toch een band, al is het een klein bandje.
Hoe zou je residentie De Linde in één zin beschrijven?
Klein en gezellig, iedereen kent hier iedereen, zowel het personeel als de bewoners. Het is het tegenovergestelde van een “fabriek”, en gelukkig is het ook geen grootkeuken. Anders had ik hier niet gewerkt (lacht). En van buitenaf ziet het er ook gezellig uit, toch?
Organiseert De Linde activiteiten waar jij aan meewerkt?
Ja, de animatoren organiseren regelmatig leuke activiteiten, al doe ik daar zelf niet aan mee. Aan spaghetti-avonden, mosselavonden en de kerstmarkt natuurlijk wel. Voor die kerstmarkt maak ik limoncello, orancello en confituur van citroen en sinaasappel. Je bent welkom, maar wel met je portefeuille, hè (lacht)!
Zijn er clichés over ouderenzorg die volgens jou niet kloppen?
Jazeker. Een woon- en zorghuis is een WOON, een ZORG en een HUIS. En dus zeker geen gevangenis!
Wat maakt je kwaad of triest als het gaat over de ouderenzorg?
Bij grotere woonzorgcentra moet je oppassen dat ze niet afglijden naar fabriekstoestanden. En dan zijn er natuurlijk nog de personeelstekorten. Goed personeel zou moeten blijven, daar moeten we op inzetten.
Heb je veranderingen gemerkt in de zorgsector de afgelopen jaren?
Als kok ben ik geen zorgspecialist, maar als de zorg in het nieuws komt, is het vaak negatief. Slechte zorg, slechte hygiëne, te duur... Dat zou eigenlijk niet mogen gebeuren.
Wat is de grootste les die je hebt geleerd sinds je in de ouderenzorg werkt?
Dat ik mijn gezondheid beter in de gaten moet houden. Ik zou eigenlijk meer moeten afleren dan bijleren.
Hoe ziet een typische werkdag eruit voor jou?
Ik werk een week op en een week af. Op een werkdag sta ik op, ga ik werken, kom ik thuis en rust ik wat, of doe ik interviews zoals nu (knipoogt). Daarna wat werken in de tuin.
Waar ben je het meest trots op binnen residentie De Linde?
Bij mij is het eenvoudig: ik probeer gewoon zo lekker mogelijk te koken, met veel variatie. Dat gebeurt in samenspraak met de bewoners. Vulpia, als organisatie, dringt er op aan dat we dit zo doen, maar ik deed het sowieso al!
Mooi! Bedankt voor je tijd en veel succes en plezier in de keuken gewenst!